Uroczystość nadania szkole imienia odbyła się 29 października 1977r. Odsłonięte zostały: tablica pamiątkowa i popiersie patrona, którego twórcą jest artysta rzeźbiarz Józef Misztela.

Leon Kruczkowski urodził się w Krakowie 28 czerwca 1900 roku. W latach młodzieńczych poświęcił się studiom chemicznym, następnie nauczał w Zagłębiu Dąbrowskim. Opublikował szereg opowiadań tematycznie związanych z pracą i legendami górniczymi. Wydał tomik poezji pt.: „Młoty nad światem” (1928) i przystąpił do pracy nad swoją jak to się później okazało najwybitniejszą powieścią pt.: „Kordian i cham” (1932). W 1933 Kruczkowski wraca do Krakowa i nawiązuje współprace z pismami „Głos literacki” i „Nasz wyraz”. Do połowy lat 30 pisarz tworzy niezwykle intensywnie. Napisał wówczas pierwsze utwory sceniczne: ”Bohater naszych czasów” oraz sceniczną wersję „Kordiana i chama”. Kontynuował również twórczość prozatorską. W 1935 ukazały się „Pawie pióra”, a w 1937 „Sidła”. We wrześniu 1939 walczył, jako oficer, dostał się do niewoli i lata wojenne spędził w oflagu. Po wyzwoleniu pisarz rozpoczyna okres bardzo czynnej pracy społecznej i twórczej. W twórczości Kruczkowskiego wojna stała się punktem granicznym. Stąd wyrazistość dwóch wizerunków pisarza – przedwojennego, autora 3 ważkich powieści i powojennego – wybitnego dramaturga. Powstawały kolejno następujące utwory: „Odwety”, „Niemcy”, „Juliusz i Ethel”, „Odwiedziny”, „Pierwszy dzień wolności” i „Śmierć gubernatora”. Pisarz zmarł 1 sierpnia 1962 r.